کد مطلب:5629 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:134
ما زنده ایم
حضرت علی علیه السلام در خطبه ای بسیار زیبا، چه شكوهمندانه به وصف اهل بیت علیهم السلام پرداخته است. اینك ترجمه آن را در این فراز می آوریم:
ای مردم! این كلام را از خاتم پیامبران صلی الله علیه وآله فرا گیرید:
كسی كه از ما می میرد، در واقع مرده نیست و هر كه از ما می پوسد، پوسیده نیست. پس آن چه را نمی دانید درباره اش قضاوت نكنید.
به تحقیق بسیاری از سخنان حق در چیزهایی است كه شما انكار می كنید. و كسی را كه حجّتی علیه او ندارید معذور بدارید «و او منم» آیا من با ثقل اكبر یعنی قرآن در بین شما عمل نكردم؟
و آیا ثقل اصغر یعنی اهل بیت را در میان شما نگذاشتم؟
پرچم ایمان را در میان شما برافراشتم، مرزهای حلال و حرام را برایتان روشن كردم. از عدل خود لباس عافیت بر قامتتان پوشاندم و با گفتار و رفتار خود معروف را بین شما گسترش دادم. فضائل و كرایم اخلاق خود را به شما ارائه دادم... [1]
یكی از مهم ترین موضوعاتی كه همواره در تاریخ مسلمین مورد كنكاش بسیاری از اندیشمندان دنیای اسلام قرار گرفته، موضوع عترت و جایگاه آن در دین مبین اسلام است.
آن چه در این میان با اهمیت است، اختلاف عمیق و تباین شگرف دیدگاه های فرقه های مختلف نسبت به این مبحث حساس اعتقادی است.
مهم تر آن كه التزام یا عدم التزام به اعتقاد صحیح در این مورد، مستقیماً حیات ابدی انسان را تحت تأثیر قرار داده و ذرّه های تقصیر یا حتّی قصور در خصوص آن، می تواند ابدیّتی شوم را برای انسان مسلمان رقم بزند.
از این رو شایسته است تا با بینشی صحیح، عقیده خالص و ناب را با استعانت از منابع الهی - و از آن جمله بیانات نورانی نبی اكرم صلی الله علیه وآله - باز شناسیم و با عزمی راسخ در تقویت آن بكوشیم.
بعضی از فرقه ها، عترت پیامبرصلی الله علیه وآله را صرفاً به لحاظ وابستگی و خویشاوندی با آن حضرت، تقدیس نموده، آنان را اكرام می نمایند.
از دیدگاه آنان مهم ترین دلیل برای اِكرام عترت، تنها انتساب خویشاوندی آنان به نبی اكرم صلی الله علیه وآله است و عصمت و طهارت آنان، ربطی به این جریان ندارد؛ مثلاً سخنان پیامبرصلی الله علیه وآله در مدح و وصف عترت خود، و نیز سفارش های آن حضرت در این مورد، تنها به لحاظ مراعات رابطه خانوادگی و نسبت و قرابت است.
بر اساس این طرز تفكر، احترام عترت پیامبر، ریشه و مبنایی زمینی دارد!
به عبارت دیگر، از آن جا كه پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله، همانند سایرین تشكیل خانواده داده و به تبع آن، صاحب فرزند و نوادگانی شده اند، لذا مسلمانان ناگزیرند به جهت این وابستگی، برای فرزند و نوادگان وی احترام قائل شوند [2] .
ای مردم! این كلام را از خاتم پیامبران صلی الله علیه وآله فرا گیرید:
كسی كه از ما می میرد، در واقع مرده نیست و هر كه از ما می پوسد، پوسیده نیست. پس آن چه را نمی دانید درباره اش قضاوت نكنید.
به تحقیق بسیاری از سخنان حق در چیزهایی است كه شما انكار می كنید. و كسی را كه حجّتی علیه او ندارید معذور بدارید «و او منم» آیا من با ثقل اكبر یعنی قرآن در بین شما عمل نكردم؟
و آیا ثقل اصغر یعنی اهل بیت را در میان شما نگذاشتم؟
پرچم ایمان را در میان شما برافراشتم، مرزهای حلال و حرام را برایتان روشن كردم. از عدل خود لباس عافیت بر قامتتان پوشاندم و با گفتار و رفتار خود معروف را بین شما گسترش دادم. فضائل و كرایم اخلاق خود را به شما ارائه دادم... [1]
یكی از مهم ترین موضوعاتی كه همواره در تاریخ مسلمین مورد كنكاش بسیاری از اندیشمندان دنیای اسلام قرار گرفته، موضوع عترت و جایگاه آن در دین مبین اسلام است.
آن چه در این میان با اهمیت است، اختلاف عمیق و تباین شگرف دیدگاه های فرقه های مختلف نسبت به این مبحث حساس اعتقادی است.
مهم تر آن كه التزام یا عدم التزام به اعتقاد صحیح در این مورد، مستقیماً حیات ابدی انسان را تحت تأثیر قرار داده و ذرّه های تقصیر یا حتّی قصور در خصوص آن، می تواند ابدیّتی شوم را برای انسان مسلمان رقم بزند.
از این رو شایسته است تا با بینشی صحیح، عقیده خالص و ناب را با استعانت از منابع الهی - و از آن جمله بیانات نورانی نبی اكرم صلی الله علیه وآله - باز شناسیم و با عزمی راسخ در تقویت آن بكوشیم.
بعضی از فرقه ها، عترت پیامبرصلی الله علیه وآله را صرفاً به لحاظ وابستگی و خویشاوندی با آن حضرت، تقدیس نموده، آنان را اكرام می نمایند.
از دیدگاه آنان مهم ترین دلیل برای اِكرام عترت، تنها انتساب خویشاوندی آنان به نبی اكرم صلی الله علیه وآله است و عصمت و طهارت آنان، ربطی به این جریان ندارد؛ مثلاً سخنان پیامبرصلی الله علیه وآله در مدح و وصف عترت خود، و نیز سفارش های آن حضرت در این مورد، تنها به لحاظ مراعات رابطه خانوادگی و نسبت و قرابت است.
بر اساس این طرز تفكر، احترام عترت پیامبر، ریشه و مبنایی زمینی دارد!
به عبارت دیگر، از آن جا كه پیامبر اكرم صلی الله علیه وآله، همانند سایرین تشكیل خانواده داده و به تبع آن، صاحب فرزند و نوادگانی شده اند، لذا مسلمانان ناگزیرند به جهت این وابستگی، برای فرزند و نوادگان وی احترام قائل شوند [2] .
[1] أَيُّهَا النَّاسُ خُذُوهَا عَنْ خَاتَمِ النَّبِيِّينَ صلي الله عليه وآله إِنَّهُ يَمُوتُ مَنْ مَاتَ مِنَّا وَ لَيْسَ بِمَيِّتٍ وَ يَبْلَي مَنْ بَلِيَ مِنَّا وَ لَيْسَ بِبَالٍ فَلاَ تَقُولُوا بِمَا لاَ تَعْرِفُونَ فَإِنَّ أَكْثَرَ الْحَقِّ فِيَما تُنْكِرُونَ وَ اعْذِرُوا مَنْ لاَ حُجَّةَ لَكُمْ عَلَيْهِ وَ هُوَ أَنَا أَ لَمْ أَعْمَلْ فِيكُمْ بِالثَّقَلِ الأَكْبَرِ وَ أَتْرُكْ فِيكُمُ الثَّقَلَ الأَصْغَرَ قَدْ رَكَزْتُ فِيكُمْ رَايَةَ الإِيمَانِ وَ وَقَفْتُكُمْ عَلَي حُدُودِ الْحَلالِ وَ الْحَرَامِ وَ أَلْبَسْتُكُمُ الْعَافِيَةَ مِنْ عَدْلِي وَ فَرَشْتُكُمُ الْمَعْرُوفَ مِنْ قَوْلِي وَ فِعْلِي وَ أَرَيْتُكُمْ كَرَائِمَ الأَخْلاقِ مِنْ نَفْسِي». نهج البلاغه، خطبه 86، ص277.
[2] بر اساس همين نگرش زميني است كه عدّه اي مغرض، به خود جرأت داده اند، تا كلام پيامبرصلي الله عليه وآله را تحريف نموده، عليرغم روايات صريح ومتعددي كه عترت نبي اكرم صلي الله عليه وآله را به روشني معرفي نموده اند، مصاديق اين موضوع را به همسران پيغمبرصلي الله عليه وآله نيز تسرّي دهند.
در يك كلام، اين پايين ترين شأني است كه مي توان مقام و مرتبت والاي عترت پيامبر عليهم السّلام را به آن تنزّل داد و شايد اگر برخي از مغرضين، رابطه متعارف خانوادگي عترت پيامبر با آن گرامي را مي توانستند انكار نمايند، حتّي اين حد از شرافت را براي خاندان پيامبر قائل نبوده و به اندكي! اكرام و تقديس، هر چند در مقام ادعا و كلام نيز، تن نمي دادند.